VVOG 5 – Veensche Boys 6

De eerste wedstrijd na de winterstop. Ervaring leert dat dit niet altijd de meest gelukkige wedstrijd is voor de mannen van 5de. Vandaar dat Vvog 5 zich zeer goed heeft voorbereid op deze wedstrijd. Dit door middel van een zeer geslaagd ingelaste trainingskamp in Otterloo vorige week. Dit jaar was er een locatie gekozen die in 40-45 niet misstaan had. Ondanks deze eerste indruk, viel het achteraf wel mee.

Of moest dit team wel winnen omdat de laatste vraag geheel gemaakt was voor onze door afwezigheid schitterende Tom en de qwizzmaster hier zo van baalde dat hij bij het zien van de naam Tom in de teamnaam spontaan kwijlde van geluk en dit team dan ook veblijde met diverse bonuspunten? We zullen het nooit weten…….

Natuurlijk waren de pokerkaarten ook niet vergeten. Na een onrustige nacht waarbij ene JH het om half vijf nodig vond om even zijn timmerman moves te showen op de door hem bedachte dansvloer….  werd het dan toch rustig in kamp Otterloo.

De zaterdagochtend werd door een aantal vedettes, gestart met een bosloopje (trainen vaak ho maar, maar hier op dit kamp wel even hun statement maken). Toch respect hoor, brak 5 minuten lopen over 1 km…. Hierna volgde het ouderwetse militairtje spelen in Arnhem. Helaas bleken een aantal personen niet echt op scherp te staan, of waren het toch gewoon de machineguns die niet werkten?

Na deze teambuildingsactiviteit werd het voor een aantal mensen, lees vedettes, te veel. Zij dropen af naar het mooie Harderwijkse. De rest ging terug naar Otterloo, waarbij door afwezigheid van Cor, de spareribs ingeruild werd voor heerlijke nasi. Na de nasi volgde het traditiegetrouwe potje Risk en voetbal kijken. Helaas werd door 2 personen het voetbal afgewisseld met iets van een serie, basisschool, hallo allemaal…..

Ons leraartje  moest wel kunnen meepraten op school hè! Want praten ze op hun werk niet over staken, dan wordt daar in lerarenkamer gesproken over luizen en moedertjes, of zijn het milfjes voor ingewijden?

De oude garde liet even zien dat zij echt de oorlog,  of was het millitaire dienst meegemaakt hadden en besloten het hoofd van (jonge) meisjes op hol te brengen in de lokale keet. Na verluidt is de omzet die avond verdubbeld….Op zondagmorgen nadat de kruitdampen opgetrokken, de asprientjes geslikt en de boodschappen verdeeld waren, werden de tassen weer gepakt en kon een ieder uitbrakken en uitkijken naar de training van dinsdag. Onze millitair voelde zich zo thuis, en bleef strak tot sluitingstijd vrijwillig in kamp Otterloo zitten. Mannen van de qwizz en weekendorganisatie: BEDANKT!!!!

 

Vandaag mogen we weer voor het echie. Dus nadat in aanloop naar deze wedstrijd eerst een scheids geregeld is en Koos dagelijks zijn app checkte of er geen extra afmeldingen waren, kwamen de mannen van het 5e rond half 12 langzaam binnen druppelen in de kantine van vvog. Schoentjes waren allemaal netjes ingevet en klaar voor gebruik.

Cor, Cas, Marco, Jacob, Marcel en Rody hadden verplichtingen elders of kwamen gehavend terug uit de loopgraven in Otterloo.

Blijft over dat de volgende mannen op het bord van Koos gekalkt konden worden:
Koos, Michiel, Dirk, Tim, JM, John, Pieter, Niels,   Frank, Evert en Tom.
Op de bank namen Daniel, Alwin, Marnix, Peter en Henry plaats.

Eindelijk kon er begonnen worden na een  lange winterstop. Helaas was om een of andere vage reden het veld gewijzigd in 5. Gevolg was een afgetrapt grasveld in plaats van mooi strak kunstgrasveld. Helaas een kleine voorsprong voor de tegenstander. Waar vroeger het 5e het van bikkelen en werken moest hebben en dus blij zou zijn met de omstandigheden van deze zaterdag, werd er nu wel even gebaald. Terugdraaien van veld lukte niet meer, dus we moesten het met dit veld doen.

Na de warming-up kon dan de wedstrijd beginnen. Veensche Boys trapte af. De wedstrijd kwam eigenlijk niet op gang. Het veld leek wel een ijsbaan. Zo zagen we gedurende de wedstrijd steeds vaker spelers uit de bocht vliegen of gewoon lekker een modderduik nemen. Er werd niets gecreëerd. Als er al doelpogingen waren voor vvog dan zat er weer een been van de tegenstander in de weg. Veensche Boys lukte het ook niet om te voetballen. Zodoende bleef de brilstand op het scorebord staan na 45 minuten. Helaas moesten bij vvog wel de nijmanbroertjes het veld geblesseerd verlaten. Broertje 1 voelde zijn hamstrings en werd vervangen door Henry.   Broertje 2 moest eruit met knieklachten. Na een lang doorgevoerde dribbel met verschillende kapbewegingen was de laatste kapbeweging er 1 teveel. De toch al gevoelige knie van Niels begaf het weer. Er ging een siddering over het veld. Het zal toch niet weer hè? Gelukkig liep Niels zelf het veld af. Hopelijk loopt het af met een sisser.
Na de blessurebehandeling vond de scheids het welletjes en floot voor de rust.
In de rust werden de koppen bij elkaar gestoken. Het moest anders, we hebben geen trainingskamp gehad om hier zo te ballen. Okee het veld is k, maar daar heeft Veensche Boys ook last van. Er wordt besloten om te bikkelen en proberen te voetballen. De start van de 2e helft was goed. Veensche Boys werd gelijk onder druk gezet. Er hing een goal in de lucht. Oh ja er waren ook wat frisse mannen ingebracht. Daniel, Alwin, Marnix en Peter werden gebracht. Eruit gingen Niels, Frank, Michiel en John.

Vvog zette aan onder leiding van kilometervreters Tim en Pieter. Wat hebben deze gasten een longen zeg. Ze bleven gaan.
Het betere spel resulteerde in diverse afstandschoten. Helaas zonder echt succes. Was het niet een been van de tegenstander, dan was het wel een goed keepende Veensche boyser. Deed Veensche Boys dan niets? Dat was ook niet zo. Ze hingen wel met 10 man voor de pot, maar kwamen er wel een paar keer gevaarlijk uit. Het was aan onze man of the match Koos dat de nul op het scorebord bleef staan. Koos zorgde niet alleen voor een paar goede reddingen, ook zorgde hij dat er een engeltje op zijn lat zat. U begrijpt het al, het slotakkoord was voor Veensche Boys. Na een door  Henry weggegeven corner werd deze snoeihard ingeschoten door een blauwe speler.  Koos was kansloos, maar hij had zijn engeltje aan gezet. Dut engeltje zorgfe ervoor dat het schot vol op de lat beland. Na dit wapenfeit viel ook het laatste fluitsignaal. De wedstrijd eindigde in een stand waarmee het ook begon.
Positief is dat Michiel en Nix terug zijn van een lange blessure en dat de 1e wedstrijd na de winterstop een keer niet verloren werd.Nu maar hopen dat de blessures van de Nijmannen mee vallen.

Op naar de wedstrijd tegen de wespen.Gegroet
Nr 9