MHOO… VVOG 5 – De Veluwse Boys 2

Wat staat ons zaterdag te wachten…..een wedstrijd tegen Veluwse boys. Ik moest even nadenken, waar deze club vandaan kwam. Ook in onze archieven is er weinig over bekend maar daarover straks meer.

Effe googlen en ik zie dat ze uit het dorp Garderen komen.

Garderen……waar denkt u dan aan? Ten eerste: Zandsculpturen, ten tweede: restaurants/pannenkoekenhuizen, ten derde:  hotels. Of misschien net als ik aan de bekende klavecimbel/orgel-bouwer Henk Klop…..

Neen, niets van dit alles. Bij Garderen denk ik aan: “rondje Garderen”.

Lang geleden, begin jaren 90, streek ik neer uit het verre Fryslan, hier in Harderwijk. Ik raakte bevriend met de gebroeders Sluiskes, Lucas, Wouter en Roelof, die allemaal in de veldkampwijk woonden. Naast voetballen, werd er ook ijverig gefietst. Zowel op vrijdag alsook op zondag……de rondjes waren geboren:

Rondje Speuld (25 km) met 1 beklimming naar boshuis Drie, voor het alleen rijden, of als je geen zin had, rondje Garderen (35 km), met twee beklimmingen,  rondje Uddel (50 km),met drie bergjes.

Rondje Garderen……bij Navobi linksaf, recht op Kasteel Staverden af, na de bochtenpassages rechtsaf, exact 10 km gereden…..daar kwam het eerste eten te voorschijn: een banaan, dextro-energie, een boterham, sinaasappelpartjes, een red-bull…..

Daarna ging het gas erop, tot aan de beklimming van de eerst berg, kijken, uitdagen, wie is er als eerste boven….

De afdaling, het binnenstormen van het dorp Garderen….even stoppen bij het eerste cafetaria rechts van de weg, water tanken, vooral bij zeer warm weer een noodzakelijk iets. Dan rap weer als een malle knallen, rechtsaf het dorp uit, een flauwe weg licht naar beneden gaand, rammen met die pedalen.

Uit het bos tevoorschijn komend zien we de weg naar links gaan, de beruchte klim naar boshuis Drie, één en al vals plat….op de grote molen naar boven, geen gezeur, gewoon stoempfen.

Daarna volgde de beloning, als een malle naar beneden, zo hard mogelijk. Toen waren er nog geen fietspaden of rotondes, het was meer dan 100% geven. De 60 km per uur werd makkelijk gehaald….Ermelo wordt aangedaan, via de jacob catslaan, rechtsaf, om na enige tijd weer linksaf te slaan, waar het toetje zich aandiende: de sprint.

Op een nacht met verf en kwast, een brede witte lijn getrokken op het asfalt van de eendenparkweg, wat waren wij bang om betrapt te worden…….

Alles geven, de sprint aangaan, met de ellebogen werken, de hamstrings voor de volle 150 procent aanspreken……de overwinning!!!!!

Het uitrijden, langs die lelijke boerderij aan de harderwijkerweg……de peuk, het frisse water, een euforisch gevoel…….

Bovenstaande kunnen we ook toepassen op de wedstrijd van aankomende zaterdag, ik zie eigenlijk alleen maar overeenkomsten.

In ons oprichtingsjaar mochten we aantreden als VVOG 11 – Veluwse Boys 5.

Dat was ook de enige keer (uit-spelen daargelaten) dat we tegen hen ten strijde trokken. Er is niets bekend over deze wedstrijd, alleen de uitslag.

Details: We hebben nog nooit gewonnen of gelijk gespeeld, erger nog, nog nooit gescoord tegen deze tegenstander.

Zaterdag speelt VVOG 5 tegen Veluwse Boys 2, das precies het tegenovergestelde van die zaterdag in 1996, VVOG 11 (1+1=2) tegen het 5e uit Garderen.

Muzikale groeten.